Ustawa o ziemi niczyjej

2016-12-13 20:07

PROJEKT USTAWY W 7 PUNKTACH

USTAWA O ZIEMI NICZYJEJ

1.       Wszelka ziemia (w rozumieniu: grunty, kopaliny, lasy, wody, powietrze, obiekty wielkogabarytowe, infrastruktura krytyczna) jest niezbywalną wspólną własnością Kraku i Ludności. Operacje katastralne (parcelacyjne) szkodzą integralności ziemi jako substancji Kraju;

2.       Własność ziemi reguluje ustawa o regaliach, i przewiduje, że wyłączona z obiegu prawnego jest własność notarialna, natomiast włączona do obiegu jest instytucja powiernictwa ziemskiego, w której rolę powiernika pełni samorząd lokalny, ew. Ława Sołtysowska;

3.       Regalia to ziemia jak wyżej oraz uprawnienia ekonomiczne takie jak prawo bicia monety, ustanawiania podatku, wydawania koncesji-licencji-certyfikatów-dyplomów, a dodatkowo przedmioty symboliczno-ceremonialne, jak godło, hymn, korona, buława, laska marszałkowska, itd.;

4.       Powiernik udostępnia (krocząco-indykatywnie) ziemię podmiotom gospodarującym takim jak biznes, organizacja pozarządowa, placówki służb, urzędów, organów, placówki edukacyjne, rekreacyjne, lecznicze, kulturalne – jeśli uzyska powszechne (tryb do uzgodnienia) przyzwolenie na ich działalność na terenie krainy zajmowanej przez samorząd lokalny;

5.       Powiernik na podstawie powszechnej zgody (i warunków tej zgody) zawiera umowę z podmiotem gospodarującym, która nie może zawierać ani automatyzmu przedłużającego udostępnienie (odpowiednika pierwokupu), ani delegowania decyzji o udostępnieniu na samorządowy podmiot wykonawczy, ani rozszerzenia uprawnień podmiotu;

6.       Jeśli elementy ziemi (np. obiekty wielkogabarytowe, infrastruktura) zostały sfinansowane przez podmiot gospodarujący, a ten utracił umowę z powiernikiem – poniesione nakłady są przedmiotem obrotu cywilno-prawnego pod nadzorem sądowym;

7.       Jakiekolwiek techniczne-logistyczne zamiany w instytucji powiernictwa ziemskiego są nieważne, jeśli naruszają zasadę „ziemi niczyjej”;