Ustawa o integralności Państwa Polskiego (przeciw "państwom w państwie")
PROJEKT USTAWY W 7 PUNKTACH
USTAWA O INTEGRALNOŚCI PAŃSTWA POLSKIEGO
1. Fundamentem konstytuującym współczesne Państwo (urzędy, organy, służby, legislatura) – niezależnie od jego genezy – jest przyzwolenie samorządnego, obywatelskiego społeczeństwa na system-ustrój, wedle którego Państwo zarządza Krajem i Ludnością;
2. Przyzwolenie nie ma charakteru ogólnego-uniwersalnego, a na pewno nie oznacza legitymizacji władzy rozumianej jako upoważnienie do stosowania przymusu, nakładania podatków i opłat, użycia przemocy, ograniczania praw, swobód i wolności: jeśli nie mniej niż 10% społeczeństwa wypowiada posłuszeństwo systemowi-ustrojowi – powinna być dokonana korekta konstytucyjna w trybie powszechnej konsultacji zakończonej referendum;
3. Samorząd – to społeczność stanowiąca środowisko terytorialne, branżowe, społeczne, nie ukonstytuowane organizacyjnie w formie komercyjnej, statutowo przyjmujące priorytety wzajemnictwa, samopomocy, gromadnictwa jako fundament-preambułę swojego działania;
4. Jedynym podmiotem, jaki może przyjąć od Państwa cesję majątku lub prerogatywy – jest samorząd, przede wszystkim terytorialny.
5. Majątek i prerogatywy przyjęte od Państwa w żadnym wypadku, bezwarunkowo nie mogą być wprowadzone do obrotu gospodarczego nawet w formie użyczenia: rekomendacje i użyczenia może od samorządu (i państwa) uzyskać wyłącznie obywatel lub podmiot społeczny nie prowadzący w żadnej formie działalności gospodarczej;
6. Stwierdzenie działalności gospodarczej z użyciem majątku lub prerogatywy państwowej – unieważnia cesję lub użyczenie i działa wstecz, z konsekwencjami karnymi i odszkodowawczymi;
7. Wszelkie cesje majątku i prerogatyw podlegają dorocznemu rozliczeniu, jawnemu i sformułowanemu w przystępny sposób, bez akapitów objętych tajemnicą, zastrzeżonych;