UGODA SPOŁECZNA. PROJEKT
Dziś Sierpień. TEN SIERPIEŃ!
Najpierw za Wikipedią, która pod hasłem Porozumienia Sierpniowe sygnuje cztery dokumenty. Były to (kolejno):
- porozumienie w Szczecinie - 30 sierpnia 1980 r., sygnowane przez Mariana Jurczyka,
- porozumienie w Gdańsku - 31 sierpnia 1980 r., sygnowane przez Lecha Wałęsę (słynnym, wielkim długopisem),
- porozumienie w Jastrzębiu-Zdroju - 3 września 1980 r., sygnowane przez Jarosława Sienkiewicza (a z ramienia PZPR przez Aleksandra Kopcia},
- porozumienie w Hucie Katowice (Dąbrowa Górnicza) - 11 września 1980 r.
(zajrzyj też do Encyklopedii Solidarności)
W pierwszym punkcie porozumień gdańskich stwierdzano, że działalność związków zawodowych nie spełniła nadziei i oczekiwań pracowników, dlatego uznaje się za celowe powołanie nowych, samorządnych związków zawodowych, które byłyby autentycznym reprezentantem klasy pracującej. Na podstawie tego punktu dopuszczono do zarejestrowania NSZZ Solidarność.
W dalszej części rząd zobowiązał się m.in. do wniesienia do Sejmu ustawy o ograniczeniu cenzury. Władze zobowiązały się do ponownego zatrudnienia osób zwolnionych z pracy po wydarzeniach 1970 i 1976 r. W kwestii gospodarczej władze zobowiązały się do opublikowania podstawowych założeń reformy i umożliwienia nad nią publicznej dyskusji. Reforma miała opierać się na zwiększonej samodzielności przedsiębiorstw i udziale samorządu robotniczego w zarządzaniu.
A oto oryginalne teksty protokołów, składających się na Porozumienia:
Zobacz:
Protokół ustaleń MKS z komisją rządową w Szczecinie
Protokół ustaleń MKS z komisją rządową w Gdańsku
Protokół ustaleń MKS z komisją rządową w Jastrzębiu-Zdroju
21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego
Z całego tego galimatiasu wyszło wiele huku, ale położenie strony „oddolnej” radykalnie się w ciągu ostatnich 30 lat Festiwalu Solidarności, Stanu Wiadomego, Transformacji i Modernizacji – pogorszyło. Sama zaś „Solidarność” symbolicznie powiesiła się wczoraj, 30 sierpnia 2010 roku.
Dlatego proponuje się krótką, ale korzystającą z 30 lat doświadczeń Ugodę Sierpniową, oto jej treść, gorąca, do dyskusji.
UGODA SPOŁECZNA
31 sierpnia 2010 roku
Niniejszą Ugodę zawierają przedstawiciele Administracji Państwowej i Samorządowej (terytorialnej) z jednej strony oraz przedstawiciele Pracobiorców i Mieszkańców z drugiej strony. Strony uznają siebie wzajemnie za równorzędnych partnerów Ugody i nie zamierzają się wzajemnie ani dyskryminować, ani ignorować w każdym znaczeniu tych słów.
Strony Ugody zobowiązują się uwzględnić niniejszym interes Wykluczonych, szczególnie Bezrobotnych i Bezdomnych, którzy z powodów społecznych, a niekiedy „technicznych”, nie mogą stać się sygnatariuszami niniejszej Ugody.
Mając do wyboru zawrzeć Porozumienie, Umowę albo Ugodę, strony świadomie wybierają formułę Ugody, rozumiejąc, że ich rzeczywiste strategiczne interesy, szczególnie na linii Obywatel-Państwo są sprzeczne, niezależnie od deklaracji.
Jako ideową inspirację niniejszej Ugody strony przyjmują koncept Samorządnej Rzeczpospolitej, wypracowany przez ruch Solidarności.
Platformą wszelkich przyszłych rozwiązań ustrojowych oraz bieżących działań w sferze publicznym – strony ogłaszają najszerzej rozumianą ideę Samorządności.
Strony zgodnie wychodzą z założenia, że praktyka zarówno realnego socjalizmu oraz praktyka realnego kapitalizmu, stosowane w dziedzinie gospodarczej, społeczno-politycznej i kulturalno-edukacyjnej (w tym medialnej) w ostatnich dziesięcioleciach – nie zasługują na kontynuację.
Strony potwierdzają nadrzędność Konstytucji nad wszelkimi innymi źródłami prawa w Polsce, dla umocnienia tej pozycji Ustawy Zasadniczej strony ustanawiają instytucję Powództwa Konstytucyjnego dostępną powszechnie, dla każdego.
Strony potwierdzają, że Państwo ma przyrodzoną rolę służebną wobec Ludu, jednocześnie zaznaczają, że ich wzajemne obcowanie powinno być oparte na Partnerstwie Społecznym, nazywanym również Umową Społeczną albo Racją Stanu. Wszelkie „techniczno-administracyjne” rozwiązania Państwa powinny być dosłownie, wprost podporządkowane służebności wobec Ludu. W docelowym modelu ustrojowym Obywatel, Państwo i Samorząd są dla siebie i wobec siebie równorzędni.
Dla skutecznej realizacji Partnerstwa Społecznego Lud będzie legitymizował obierane przez siebie organy państwowe i samorządowe (przede wszystkim terytorialne) poprzez Dyktat Budżetowy. Budżety będą gwarancją stosunków powierniczych, właściwe obrazujących relacje między Obywatelem a Administracją.
Mając na uwadze odwieczną tendencję do samo-powielania się Administracji, jej rozrostu i potężniejących kosztów, a także jej skłonność do biurokratyzmu – strony ustanawiają zasadę, że wszelkie zautomatyzowane czynności administracyjne staną się domeną powszechnie dostępnych Rejestrów, a tylko sprawy wymagające rzeczywistych, nie rutynowych procesów decyzyjnych pozostaną w gestii ograniczonej do minimum Administracji.
Strony uwzględniają cywilizacyjne i polityczne realia współczesnego świata, pozostawiając – na ściśle określonych warunkach – obszar Sił Specjalnych jako domenę Państwa.
Strony deklarują współpracę na rzecz wdrożenia Nowych 21 Postulatów nie później jak w ciągu 21 miesięcy licząc od dnia zawarcia niniejszej Ugody.
Jako dodatkowy gwarant rozwoju Demokracji w Polsce – strony ustanawiają tzw. czynnik społeczny kontrolujący funkcjonowanie Administracji, w postaci Wielkiego Arbitrażu.
Kuratorem niniejszej Ugody, depozytariuszem zawartych w niej wartości, strony ustanawiają Wielką Radę Sołtysowską (patrz: Nowych 21 Postulatów) , która jest mandatariuszem idei Samorządności oraz społecznych oczekiwań ustrojowych.
Zdając sobie sprawę z niewystarczającej świadomości obywatelskiej mogącej skutkować odesłaniem niniejszej Ugody do dziedziny Utopii – strony postanawiają uruchomić – pozbawiony marketingu, manipulacji, socjotechnik, propagandy i wszelkiej „inżynierii społecznej” - Wielki Projekt Edukacji Obywatelskiej, obejmujący wszystkich mieszkańców Polski.
Dla upamiętnienia Porozumień Sierpniowych – strony ogłaszają niniejszą Ugodę jako Ugodę Sierpniową.