Zbieszeni i zniewoleni
2010-08-10 05:58
Leszek Nowak, profesor z każdym calu, filozof co się zowie, przedstawiał kiedyś nie-chrześcijański koncept człowieka, który zapamiętałem następująco:
- „normalnie” jest tak, że za dobro odpłacasz dobrem, w miarę proporcjonalnie, a za doznane zło odpłacasz proporcjonalnie złem;
- w przypadku skrajnego dobra i skrajnego zła jest jednak inaczej, czyli jest „nieliniowo”;
- za skrajne dobro najczęściej zapłatą jest skrajne zło (Profesor przytaczał przykład wnuczka, który zawsze dostaje od babuni ostatni grosz z renty na swoje zachcianki, a mimo to potrafi jej „przyłożyć”, kiedy któregoś dnia zupka była nie w porę);
- za skrajne zło najczęściej jest zapłatą skrajne dobro (L.N. przytaczał tu przykład żołnierzy gnębionych i „zajeżdżanych” przez kaprala, a mimo to usłużnie śmiejących się z jego niewyszukanych dowcipów, by mu dać satysfakcję);
- wnusio bijący dobrą babcię – to przykład zbieszenia;
- żołnierze przymulający się do kaprala-oprawcy – to przykład zniewolenia;
Nie wiem czemu (a może wiem, tylko nie powiem…), całą ta koncepcja Leszka Nowaka wydaje mi się prorocza. Oczywiście, on miał kłopoty natury politycznej, bo jego opis pasował do stalinizmu. Żył on zaś w epoce, kiedy Stalin panował surowo i umierał pośród egzaltacji.
Ja nie będę miał kłopotów politycznych, więc walę prosto z mostu:
- Polska inteligencja zdradza obecnie wszelkie objawy zniewolenia w stosunku do Państwa;
- Platforma Obywatelska zdradza wszelkie objawy zbieszenia w stosunku do kraju;
Nie jest łatwo stawiać taką diagnozę, bo jest ona bolesna. Ale trzeba, jeśli ma się pogląd, że w Polsce kwitnie neo-totalitaryzm, a nawet mega-neo-totalitaryzm.
Z największą przyjemnością jednak dam się przekonać rzeczowym argumentom na to, że nie mam racji.