Ustawa o spółdzielni komunarnej
PROJEKT USTAWY W 7 PUNKTACH
USTAWA O SPÓŁDZIELNI KOMUNARNEJ
1. Spółdzielnia komunarna jest twórczym rozwinięciem dorobku (tzw. dobrych praktyk) takich fenomenów jak spółdzielczość socjalna, spółdzielczość pracy, organizacje wzajemnicze, kasy ubezpieczeniowe i lecznicze, mikro-bankowość i spółdzielczość kredytowa, ogródki pracownicze, kibuce, spółdzielczość rolnicza, samopomoc sąsiedzka-gminna, itd., itp.;
2. Spółdzielnia komunarna wnosi do przestrzeni publicznej, odnawia znaną od pokoleń zasadę, że ponad przesłanki komercyjne stawiane są przesłanki społeczne: zaspokajanie potrzeb życiowych spółdzielców, ich rodzimego środowiska-wspólnoty oraz współ-pracowników;
3. Spółdzielnia komunarna jest wiodącym, jeśli nie jedynym ośrodkiem redukcji wykluczeń, rozumianych w czterech płaszczyznach: utrata możliwości rozwoju osobistego (samorealizacji), utrata gwarantowanego godnego dochodu, utrata Domu, utrata więzi społecznych czyniących człowieka obywatelem;
4. Niezależnie od innych procesów założycielskich – każda podstawowa jednostka samorządowa-administracyjna wspiera co najmniej jedną spółdzielnię komunarną;
5. Nową jakością wnoszoną w formule spółdzielni komunarnej jest opieka (poprzez zamówienia wykonawcze) nad spółdzielnią roztaczana przez administrację lokalną oraz uswojszczyźnione podmioty gospodarujące;
6. Spółdzielnie komunarne są jedynymi beneficjentami Funduszu Socjalnego, pojmowanego jako zasób budżetowy i terenową sieć placówek socjalno-pomocowych;
7. Spółdzielnie komunarne są generowane również przez Ławę Związków Zawodowych podczas procesów restrukturyzacyjnych w gospodarce;