Ustawa o reklamie i akwizycji
PROJEKT USTAWY W 7 PUNKTACH
USTAWA O REKLAMIE I AKWIZYCJI
1. Reklama i akwizycja – to działalność promocyjna mająca w założeniu skłonić potencjalnego nabywcę do zainteresowania się towarem, usługą, dostawcą. Odbywa się na koszt tych nabywców, którzy się zdecydują, promieniując cenowo na podobne towary i usługi. Nabywca pokrywa koszt reklamy i akwizycji;
2. Ekonomiczno-społeczny sens reklamy i akwizycji jest zatem następujący: daj mi złotówkę, a ja za ten datek tak ci zawrócę w głowie moją ofertą, że zgubisz z pola widzenia inne towary i usługi, a za moje zapłacisz więcej niż suma uzasadnionych kosztów ich wytworzenia plus mój sprawiedliwy zysk;
3. Wprowadza się standaryzowaną „metkę” towaru i usługi, zawierającą te informacje, które są obowiązkiem wytwórcy towaru i usługi wobec potencjalnego nabywcy: jest to nie więcej niż 20 informacji w postaci powszechnie zrozumiałych znaków-obrazów lub sformułowań, w tym cena rekomendowana, wynikająca z kosztów wytworzenia;
4. Wszelkie znaki towarowe, logo i podobne elementy pozycjonujące rynkowo, nie będące informacją standardową (punkt 3 powyżej) – nie są elementem kosztu i opłacane są z zysku, nawet jeśli są finansowane z kredytu;
5. Wszelkie znaki towarowe, logo i podobne elementy pozycjonujące rynkowo, nie będące informacją standardową (punkt 3 powyżej) – są zamieszczane w specjalnie wydzielonych przestrzeniach publicznych, a zasadą ich rozpowszechniania w jakikolwiek sposób jest zakaz natręctwa;
6. Naruszenie punktów 3-4-5 powyżej – wiąże się za pierwszym razem z karą finansową równą wydatkom poniesionym na reklamę-akwizycję, za drugim razem okresowym wycofaniem towaru-usługi z oferty (w tym z półek sklepowych), za trzecim razem – z podmiotowym zakazem sprzedaży towaru-usługi;
7. Podmiot gospodarujący, który uporczywie narusza punktu 3-4-5 powyżej – otrzymuje terminowy lub stały zakaz prowadzenia działalności gospodarczej w inkryminowanym przedmiocie;
