Ustawa o odwróceniu ordynacji podatkowej

2016-12-13 20:12

PROJEKT USTAWY W 7 PUNKTACH

USTAWA O ODWRÓCENIU ORDYNACJI PODATKOWEJ

1.       Wszelkie sprawy absorbujące człowieka dzielą się na intymne, osobiste, prywatne, publiczne i państwowe.

2.       Sprawy intymne są wyłączone spod jakiejkolwiek inwigilacji, obrotu informacyjnego (w tym rejestrów), interwencji. Sprawy osobiste podlegają wyłącznie interwencji wspierającej, wobec oczywistej potrzeby. Sprawy prywatne mogą być obszarem kontroli samorządowej (społeczności lokalnej), niekiedy na wniosek Państwa, a ich „zwykłe” wiązanie ze sprawami publicznymi i państwowymi wymaga dobrowolnej, partnerskiej umowy. Sprawy publiczne wymagają aprobaty społeczności samorządnej, regulowane są ustawami. Sprawy państwowe koniecznie regulowane są ustawami, a do tego podlegają inwigilacji społeczności samorządnych;

3.       Podstawą wszelkich procesów budżetowych jest zbiórka społeczna, inicjowana i definiowana odrębnie i samorządnie przez samorządy lokalne (nie mylić z administracją terenową). Budżety mogą obejmować sprawy publiczne, prywatne i – w formule interwencyjno-pomocowej – osobiste;

4.       Dla budżetów o znaczeniu wielo-gminnym, regionalnym, międzyregionalnym – potrzeba porozumienia samorządów lokalnych (działającego krocząco, indykatywnie), mającego charakter ustawy szczególnej;

5.       Sprawy państwowe budżetowane są z podatku: indykatywna ustawa określa wysokość podatku nałożonego na regiony, powiaty, gminy, uwzględniające lokalną specyfikę „społeczności i krainy opodatkowanej”, w wysokości nie większej niż 30% sumy budżetów lokalnych;

6.       Budżet Pańtwa (centralny + tzw. parabudżety) podlega bezwarunkowemu dorocznemu rozliczeniu przed „społecznościami i krainami opodatkowanymi”, w formie zrozumiałej dla każdego;

7.       Budżet Państwa jest pochodną, a nie „matką” budżetów lokalnych;