Ustawa o ławniku ludowym
PROJEKT USTAWY W 7 PUNKTACH
USTAWA O ŁAWNIKU LUDOWYM
1. Reprezentantem i przedstawicielem społeczności lokalnej – pojmowanej zbiorowo i indywidualnie – wobec wszelkich osób trzecich, w tym Państwa (organów, urzędów, służb) – jest Sołtys, który automatycznie staje się radnym podstawowego szczebla samorządowego, współnadzorującym administrację lokalną;
2. W przypadkach postępowań administracyjnych i procesowych, w które zaangażowani (uwikłani) są obywatele społeczności swojszczyźnianej-sołtysowskiej – mają oni bezwarunkowe prawo do bezwarunkowego wsparcia Ławnika Ludowego;
3. Ławnik Ludowy jest obierany w wyborach powszechnych przez jedną lub kilka porozumiewających się w tej sprawie społeczności lokalnych. Nie więcej niż 3 społeczności;
4. Kadencja Ławnika Ludowego jest co najmniej 7-letnia, może być dożywotnia. Przerwać ją może albo prawomocny wyrok za przestępstwo umyślne, albo referendalnie wyrażona wola społeczności wcześniej go obierających, albo obłożna choroba czy inna forma niezdolności do pełnienia funkcji;
5. Ławnik Ludowy pełni swoją funkcję honorowo, nie pobiera żadnego wynagrodzenia w żadnej wyobrażalnej formie, nawet w postaci tzw. zwrotu kosztów;
6. Ławnik ma niepodważalne prawo do natychmiastowego (również w trakcie trwania czynności) przerwania postępowania administracyjnego i sądowego oraz windykacyjnego (nie dotyczy ścigania „gorącego uczynku” i z tytułu listu gończego), bez względu na skutki takiej interwencji;
7. Zawieszenie działań w wyniku interwencji Ławnika Ludowego może trwać do 3 miesięcy;