Ustawa o akcyzie dekoncentracyjnej
PROJEKT USTAWY W 7 PUNKTACH
USTAWA O AKCYZIE DEKONCENTRACYJNEJ
1. Koncentracja – nieuchronnie prowadząca do monopolizacji gospodarczej – jest niepożądanym ani ekonomicznie, ani społecznie „znakiem rzeczywistości”. Koncentracja nie jest tożsama z centralizacją. Pożądane są wszelkie próby dekoncentracji, nie naruszające praw człowieka.
2. Elementem dekoncentracji jest akcyza swojszczyźniana. Jest to dodatek do ceny towarów-usług, które są „eksportowane” poza krainę rodzimą (siedzibę podmiotu gospodarującego): tu jako przykład przyjmuje się Powiat;
3. Inżynieria finansowa akcyzy swojszczyźnianej jest następująca: po przekroczeniu „granicy Powiatu” (liczy się adres odbiorcy) do ceny towaru-usługi dopisywana jest stała kwota, nie mniejsza niż 1% taryfikacyjnej ceny (z oferty), nie większa niż 3% taryfikacyjnej ceny. Akcyza jest nieodwołalna, żadne okoliczności (w tym humanitarne) nie zwalniają z akcyzy;
4. Celem akcyzy swojszczyźnianej jest stymulowanie przedsiębiorczości lokalnej: ceny towarów-usług po przekroczeniu kilku(nastu) granic Powiatu staną się nieznośne, co spowoduje powołanie miejscowego podmiotu gospodarującego o podobnej działalności;
5. Powoływanie podobnych-konkurencyjnych podmiotów gospodarujących nie jest uprawnieniem osób spokrewnionych lub związanych jakąkolwiek umową trustową (np. franczyza) z firmą pierwotną, macierzystą;
6. Dopuszczalna jest taka polityka cenowa podmiotów macierzystych, która zakłada dumpingowe ceny w rodzimym Powiecie, tak aby cena przekroczyła poziom kosztów dopiero po przekroczeniu kilku(nastu) granic Powiatu;
7. Ustawa nie przewiduje wyjątków ani dla wytwórców-usługodawców dostarczających towary-usługi w wielkich ilościach (samochody, telewizory), ani dla podmiotów ewidentnie sieciowych (markety, stacje benzynowe, spedycja);