PIOSENKI PIOTR SZCZEPANIK

Dzień niepodobny do dnia

 puste kartki bez dat

 czasem śmiech, czasem żal.

 Czy wiesz, który zmierzch

 pisze dniem życia sens

 i marzeniom mym nada kształt?

 Dzień niepodobny do dnia,

 luźne kartki bez dat,

 czasem ból, czasem żart.

 Jak żyć, żeby nikt pustki

 nie odgadł w nich

 nim marzenia oblekę w ich kształt?

Chcę znaleźć miejsce dla siebie wśród was

 Chcę racji sens waszych znać.

 Chcę mieć dziewczynę jedyną jak ty

 Chcę kochać, marzyć, chcę żyć!

 Dzień niepodobny do dnia,

 luźne kartki bez dat,

 czasem ból, czasem żart.

 Jak żyć, żeby nikt pustki

 nie odgadł w nich

 nim marzenia oblekę w ich kształt?

 nim je oblekę w ich kształt...

 nim je oblekę w ich kształt...

Dzień gaśnie w szarej mgle.

 Wiatr strąca krople z drzew.

 Sznur kormoranów w locie splątał się,

 Pożegnał ciepły dzień,

 Ostatni dzień w mazurskich stronach.

 Zmierzch z jezior żagle zdjął,

 Mgieł porozpinał sto...

 Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas.

 Już wracać czas.

Noc się przybrała w czerń...

 To smutny lata zmierzch.

 Już kormorany odleciały stąd,

 Poszukać ciepłych stron.

 Powrócąc wiosną nad jeziora.

 Nikt nas nie żegna tu,

 Dziś tak tu pusto już...

 Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr.

 Już wracać czas.

Posłuchaj, jutro noc będzie głucha,

 Jutro świt wstanie chłodny i obcy.

 Posłuchaj, później tylko będzie pustka

 Każdy dzień taki długi jak rok.

 Jutro bez ciebie, to kraj mojego świata,

 Jutro bez ciebie, to moje smutne lata,

 To zagubionych dwoje,

 W wieczorach bez nastroju,

 W ogrodach zwiędłych kwiatów,

 Bez sił...

Posłuchaj, jeszcze nie jest za późno,

 Jeszcze może być jutro i dla nas.

 Posłuchaj, jeszcze dziś to możesz zmienić

 Oddaj smutek jesieni za wiosnę...

 Jutro bez ciebie, to kraj mojego świata,

 Jutro bez ciebie, to moje smutne lata,

 To zagubionych dwoje,

 W wieczorach bez nastroju,

 W ogrodach zwiędłych kwiatów,

 Bez sił, bez sił, bez sił...

Kochać - jak to łatwo powiedzieć

 Kochać - tylko to więcej nic

 Bo miłość jest niepokojem

 nie zna dnia, który da się powtórzyć.

 Nagle świat się mieści w Twoich oczach

 Już nie wiem czy Ciebie znam

 Chwile - kolorowe przeźrocza

 w jedno, szybko zmienia je czas.

 Kochać - jak to łatwo powiedzieć

 Kochać - tylko to, więcej nic...

 W tym słowie jest kolor nieba

 Ale także rdzawy pył gorzkich dni.  

Jeszcze obok Ciebie moje ramię,

 A jednak szukamy się.

 Może nie pójdziemy już razem,

 Słowa z wolna tracą swój sens.

 Kochać - jak to łatwo powiedzieć

 Kochać - to nie pytać o nic

 Bo miłość jest niewiadomą,

 Lecz chcę wiedzieć czy wiary starczy mi.

Nigdy więcej nie patrz na mnie takim wzrokiem

 Nigdy więcej nie mów do mnie, że nie kochasz

 Nigdy więcej nie zatruwaj słów goryczą

 Nigdy więcej mnie już nie karz martwą ciszą

 Nigdy więcej nie patrz na mnie takim wzrokiem

 Nigdy więcej nie miej takich zimnych oczu

 Miłość jeszcze żyje w nas

 Jeszcze się nie zamknął czas

 Nigdy więcej nie patrz na mnie tak jak dziś

Nigdy więcej nie patrz na mnie takim wzrokiem

 Nigdy więcej już nie podnoś na mnie głosu

 Nigdy więcej nie ryzykuj jednym słowem

 Mogę później nie zapomnieć, co mi powiesz

 Nigdy więcej nie patrz na mnie takim wzrokiem

 Nigdy więcej nie miej takich zimnych oczu

 Miłość jeszcze żyje w nas

 Jeszcze się nie zamknął czas

 Nigdy więcej nie patrz na mnie tak jak dziś

Noc z nieba już gwiazdy zmazała

 i ranek się budzi ze snu.

 Od dziś będziesz długo znów sama,

 a mnie będzie brak Twoich słów.

 Więc żegnaj, już żegnaj Kochana

 i nie płacz, wiesz, na mnie już czas.

 Nim statek się z portu oddali

 pocałuj mnie, proszę, choć raz.

O jedno chcę tylko Cię prosić,

 czy będzie Ci dobrze, czy źle,

 przyrzeknij, ze nigdy nikogo

 nie będziesz tak kochać jak mnie.

 A jeśli już kogoś pokochasz,

 przypomnij ostatni nasz dzień!

 Przesyłaj choć puste koperty,

 chcę wierzyć, że wciąż kochasz mnie.

 Chcę wierzyć, że wciąż kochasz mnie!

Czy znasz morza brzeg,

 Bez poszumu fal?

 Czy znasz rzeki nurt,

 Co nie płynie w dal?

 Czy znasz? Jeśli nie,

 To dlaczego chcesz zatrzymać

 Prąd rzek, szum fal

 Twoje łzy, mój płacz.

 Żal nic tu nie pomoże,

 Łzy twoje i mój płacz.

 Nikt nie uciszy morza,

 Nie zatrzyma biegu fal.  

Czy znasz taki wiatr,

 Co w bezruch trwa?

 Czy znasz taką noc,

 Która nie ma dna?

 Czy znasz taki dzień,

 Co nie kończy się zmierzchaniem,

 Gdy sen ma przyjść,

 Słyszę znów twój głos.

 Wróć do krainy marzeń,

 Gdzie zawsze wiosna trwa.

 Spal żółte kalendarze,

 Żółte kalendarze spal.

Chciałbym kiedyś

 Już po latach

 Jeszcze raz, tylko raz

 Wrócić tu, do tych dni.

 Chciałbym kiedyś

 Grzebiąc w datach

 Trafić też na ten dzień,

 Który nam mija dziś.

 Jeszcze raz cię wziąć za ręce,

 Mówić - kocham i nic więcej.

 Chciałbym kiedyś

 Tak nie wiele

 Tylko raz cofnąć czas,

 Który nas razem niósł.

 Chciałbym kiedyś

 Spojrzeć śmielej

 W twoją twarz, objąć w pół,

 Ciepło czuć twoich ust.  

Dzisiaj jesteś jeszcze ze mną,

 Zostań, bo na dworze ciemno.

 Dzień odpływa coraz dalej

 Trudno będzie go odnaleźć.

 Chciałbym kiedyś

 Tak nie wiele

 Tylko raz, cofnąć czas

 Wrócić tu, do tych dni ...