NUTY

Я изучил все ноты от и до,
Но кто мне на вопрос ответит прямо? 
Ведь гаммы начинают с ноты "до"
И ею же заканчивают гаммы.

Пляшут ноты врозь и с толком,
Ждут "до","ре","ми","фа","соль","ля" и "си", пока
Разбросает их по полкам
Чья-то дерзкая рука.

Известно музыкальной детворе —
Я впасть в тенденциозность не рискую, —
Что занимает место нота "ре"
На целый такт и на одну восьмую.

Какую ты тональность ни возьми —
Неравенством от звуков так и пышет:
Одна и та же нота — скажем, "ми", —
Одна внизу, другая — рангом выше.

Пляшут ноты врозь и с толком,
Ждут "до","ре","ми","фа","соль","ля" и "си", пока
Разбросает их по полкам
Чья-то дерзкая рука.

За строфами опять идёт строфа —
Как прежние, проходит перед взглядом, 
А вот бывает, скажем, нота "фа"
Звучит сильней, чем та же нота рядом.

Вдруг затесался где-нибудь "бемоль" —
И в тот же миг, как влез он беспардонно,
Внушавшая доверье нота "соль"
Себе же изменяет на полтона.

Пляшут ноты врозь и с толком,
Ждут "до","ре","ми","фа","соль","ля" и "си", пока
Разбросает их по полкам
Чья-то дерзкая рука.

Сел композитор, жажду утоля,
И грубым знаком музыку прорезал —
И нежная как бархат нота "ля"
Свой голос повышает до "диеза".

И, наконец — Бетховена спроси, —
Без ноты "си" нет ни игры, ни пенья —
Возносится над всеми нота "си"
И с высоты взирает положенья.

Пляшут ноты врозь и с толком,
Ждут "до","ре","ми","фа","соль","ля" и "си", пока
Разбросает их по полкам
Чья-то дерзкая рука.

Напрасно затевать о нотах спор —
Есть и у них тузы и секретарши,
Считается, что в "си-бемоль минор"
Звучат прекрасно траурные марши.

А кроме этих подневольных нот
Ещё бывают ноты-паразиты.
Кто их сыграет, кто их пропоёт?..
Но с нами — Бог, а с ними — композитор!

Пляшут ноты врозь и с толком,
Ждут "до","ре","ми","фа","соль","ля" и "си", пока
Разбросает их по полкам
Чья-то дерзкая рука. 

Wciąż nie wiem, choć pytałem osób sto
Zjawiska tego jaka jest przyczyna
Że każda gama kończy się na "do"
Chociaż od "do" się właśnie rozpoczyna

Ref:
Nuty wolą tańczyć solo
Ale wiedzą do re mi fa sol la si
Że to pachnie samowolą
I że chór najlepiej brzmi

Każdego, kto uczciwą lubi grę
Powinno razić - tak jak razi nas to
Że zawsze się rozpycha nuta "re"
Na cały takt i na jedną szesnastą

Kiedy w operze uwertura brzmi
Lub kiedy ci na skrzypcach grają tango
Sam słyszysz, że ta sama nuta "mi"
Czasem jest niższa, a czasem jest wyższa rangą

Ref:
Nuty wolą tańczyć solo
Ale wiedzą do re mi fa sol la si
Że to pachnie samowolą
I że chór najlepiej brzmi

Upojna chwila jakże krótko trwa
I z równą siłą wnet nie bawi tak cię
Podobnie dźwięczy nieraz nuta "fa"
Donośniej znacznie niż w poprzednim takcie

Muzyk na walca krzywiąc się w cis moll
Postawił na nim krzyżyk twardą ręką
I czuła jak mimoza nuta "sol"
Zaczęła raptem śpiewać bardzo cienko

Ref:
Nuty wolą tańczyć solo
Ale wiedzą do re mi fa sol la si
Że to pachnie samowolą
I że chór najlepiej brzmi

A każdy bemol to do siebie ma
Że pośród nut panoszy się jak w domu
Przy nim zarozumiała nuta "la"
Potulna robi się i spuszcza z tonu

I wreszcie sam Beethoven powie ci
Bez "si" orkiestra głuchnie, milkną chóry
Nad resztą nut się wznosi nuta "si"
Majestatycznie spoglądając z góry

Ref:
Nuty wolą tańczyć solo
Ale wiedzą do re mi fa sol la si
Że to pachnie samowolą
I że chór najlepiej brzmi

Lecz po co cały ten o nutach spór?
Wśród nich są lepsze, gorsze, młodsze, starsze
Na przykład każde dziecko wie, że w dur
Nie zabrzmią dobrze pogrzebowe marsze

A prócz tych zaszeregowanych nut
Zdarzają się i nuty-pasożyty
Kto zagra je? Kto ów podejmie trud?
A niech się o to martwi kompozytor

Ref:
Nuty wolą tańczyć solo
Ale wiedzą do re mi fa sol la si
Że to ... samowolą
I że chór najlepiej brzmi