Detronizacja

Pojęcie TRON ma niewątpliwie odpowiednik w każdym narzeczu świata, oznacza symbolicznie zwieńczenie hierarchii Władzy i Chwały oraz Uznania. Zawsze związane jest z Najwyższą Odpowiedzialnością.

Najprawdopodobniej ma swój odpowiednik w dowolnej mowie ludzkiej słowo KREML, które symbolizuje bezpieczne siedlisko Tronu. Pałac? Zamek? Zawsze związane jest z pojęciem Ostoi, Opoki, Twierdzy.

Tron i Kreml – to Honor. Cokolwiek najlepszego, najszlachetniejszego, najbardziej czcigodnego – związane jest z Tronem i Kremlem.

Ani Tron, Ani Kreml nie mają nic wspólnego z Demokracją, ta bowiem – pomijając, że jako idea jest ona ekskluzywnego pochodzenia protoeuropejskiego – uznaje wyłącznie hierarchię kompetencji, obowiązków, służebności sprawom publicznym.

Na Tronie się „zasiada”, a nie „siedzi”. Do Tronu się „przybywa” a nie „przychodzi”. Stoi się „u Tronu” a nie „przy Tronie”. Podobnie jest z Kremlem.

Bywa, że Tron związany jest z Arką: wtedy zamiast Kremla oczekujemy Zjednoczonego Ducha Społecznego, który zastępuje Kreml jako bezpieczne siedlisko Tronu. Bywa tak w okresie wielkich przemian. Wtedy osobę Sprawującą zastępują składane do Arki Insygnia oraz Świadectwo Niepojętej Tajemnicy.

Intronizacja jest stosunkowo łatwa i prosta: następuje w wyniku dziedziczenia lub elekcji.

 

*             *             *

Jeśli zasiada się na Tronie – to ma się przede wszystkim Obowiązek, związany z Najwyższą Odpowiedzialnością. Operuje się Mega-Racjami. Podobnie, jeśli stoi się u Tronu. Wspiera się – będąc u Tronu – tego, kto na Tronie zasiada w doskonaleniu zarządzania Mega-Racjami. A także, jeśli przybywa się do Tronu – to nie w sprawach błahych czy egoistycznych. Cokolwiek zatem dokonuje się na Kremlu, który jest bezpiecznym siedliskiem Tronu – nie może mieć wymiaru powszedniego, egoistycznego, partykularnego, miałkiego, podłego, plugawego.

Tron bowiem – to nie żyrandole, dywany i blichtr. To konkretna Moc Uświęcona. Zwieńczenie instytucji splecionych w społeczeństwie Tron uznającym, ustanawiającym. Jeśli kluczową instytucją organizującą życie społeczne jest Zniewolenie – kto zasiada na Tronie, jest Panem. Jeśli zaś taką instytucją jest Własność (kapitału) – intronizacja oznacza władczego Nad-Rentiera. A jeśli społeczeństwem zarządza Kompetencja (Skill: wiedza + umiejętność) – Tron jest przeznaczony dla Nad-Autorytetu.

Jeśli jednak zdarza się wokół Tronu coś powszedniego, egoistycznego, partykularnego, miałkiego, podłego, plugawego – Tron zostaje zhańbiony, jego publiczne uświęcenie traci ważność lub jej pokaźną część. Wtedy Tron wymaga ratunku. Odnowienia swojej symboliki.

 

*             *             *

Restauracja Tronu wiąże się przede wszystkim z odsunięciem od Tronu Pana, Nad-Rentiera, Nad-Autorytetu: nazwy te bowiem już nie dotyczą osoby, która dotąd takie tytuły sprawowała. Skoro osoba ta zaniedbała Najwyższą Odpowiedzialność – jej zasiadanie na Tronie (bycie u Tronu) staje się już zwykłą, wulgarną uzurpacją.

Detronizacji dokonuje Lud, czyli bazowa podstawa instytucji kluczowej, jej esencjalna karma. Nie musi czynić tego własnymi rękami (np. w rewolcie): wystarczy, że Kreml wyłoni prawego, prawowitego następcę.

Ale bywa, że cały Kreml jest zanurzony w plugastwie. Wtedy Lud własnoręcznie przeistacza Tron w Arkę i unosi ją tam, gdzie powoła nowy Kreml.

Do tego nie trzeba żadnej demokracji.