Ustawa o procesowej ochronie barbarzyńcy
PROJEKT USTAWY W 7 PUNKTACH
USTAWA O PROCESOWEJ OCHRONIE BARBARZYŃCY
1. Barbarzyńca to ktoś, kto w oczywisty sposób jest słabiej uzbrojony niż Państwo lub przeciwnik procesowy – w znajomość prawa i-lub wsparcie prawnicze podczas wszelkich postępowań przed urzędami, organami i służbami Państwa (np.: petent przed urzędem, pracownik przed zatrudniającym, ubogi przed zamożnym, niewykształcony przed wykształconym);
2. Proces to oficjalnie wszczęte postępowanie, toczące się wedle prawem przewidzianego trybu przed urzędem, służbą lub organem oraz innym podmiotem, mogącym wyznaczać kary finansowe (np. umowne, grzywny, mandaty), oskarżać-obwiniać, pozbawiać praw (w tym wolności), windykować należności;
3. Ławnik Ludowy – to osoba obrana w trybie głosowania powszechnego przez środowisko lokalne, branżowe, polityczne do roli rzecznika, obrońcy (tzw. czynnik społeczny) i interwenta: może działać wyłącznie w imieniu i na rzecz osób „swojego” środowiska;
4. Ławnik Ludowy jest ostateczną instancją oświadczającą podczas procesu na pytanie, czy barbarzyńca został prawidłowo powiadomiony o procesie (lub jego konkretnych odsłonach) oraz czy istnieją przesłanki (oczywiste albo do zbadania) stojące na przeszkodzie procesowi (np. niepoczytalność, brak majątku i dochodów, brak obecności w środowisku;
5. Postępowanie, w którym jedną ze stron jest Barbarzyńca – może być w dowolnym momencie bezwzględnie wstrzymane na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, nie więcej niż 3 razy, przez Ławnika Ludowego;
6. Barbarzyńca przebywający uporczywie poza możliwością kontaktu z Ławnikiem Ludowym (poza oczywistymi przypadkami, jak porwanie czy obłożna choroba) – traci ochronę niniejszej ustawy;
7. Ustawa „konsumuje” kilka zasad prawnych: domniemanie niewinności,
