PIOSENKI DLA MAMY, O MAMIE

Mamo piszę do Ciebie wiersz,

 Może ostatni, na pewno pierwszy.

 Jest głęboka, ciemna noc,

 Siedzę w łóżku a obok śpi ona

 I tak spokojnie oddycha.

 Dobiega mnie jakaś muzyka,

 Nie, to tylko w mej głowie szum.

 Siedzę, tonę i tonę we łzach,

 Bo jest mi smutno, bo jestem sam.

 Dławi mnie strach !

 Samotność to taka straszna trwoga,

 Ogarnia mnie, przenika mnie.

 Wiesz mamo, wyobraziłem sobie, że

 Że nie ma Boga, nie ma nie! Nie ma Boga, nie.

Spokojny jest tylko mój dom,

 Gdzie Ty jesteś a mnie tam nie ma.

 Gdzie nie wrócę już chyba, chyba nie,

 Mamo bardzo Cię kocham, kocham Cię!

 Myślałem, że Ty skrzywdziłaś mnie,

 A to ja, skrzywdziłem Ciebie.

 Szkoda, że tak późno pojąłem to

 tak późno to zrozumiałem, zrozumiałem to

 Samotność to taka straszna trwoga,

 Ogarnia mnie, przenika mnie.

 Wiesz mamo, wyobraziłem sobie, że

 Że nie ma Boga nie, nie ma nie!

 Samotność to taka straszna trwoga,

 Ogarnia mnie, przenika mnie.

 Wiesz mamo, wyobraziłem sobie, że

 Że nie ma Boga nie ma, nie ma Boga nie! x2

Mamo, smutno tu i obco.

 Drzewa inne rosną,

 I ciszy nikt nie zna tu.

 Mamo, nie myśl, że się skarżę.

 Żal mi tylko marzeń

 Dziecięcych dni, moich dni.

 Widzę znów nasz dom,

 Ciebie mamo w nim.

 Wspominam stary klon,

 Ciemny i wysoki jak dym.

 Mamo, wołam twoje imię.

 Znowu jesteś przy mnie.

 Jak za dawnych lat.

 [Przerwa instrumentalna]

Widzę znów nasz dom,

 Ciebie mamo w nim.

 Wspominam stary klon,

 Ciemny i wysoki jak dym.

 Mamo, w sercu cię kołyszę.

 List do ciebie piszę,

 Ciemny jak ta noc.

 To nieprawda mamo,

 Jutro wyślę inny list.

 Jest dobrze, mamo,

 Tak, jak miało być.

 A ty, mamo śpij,

 Jeszcze noc dobrze śpij.

 Oooo Mamo...

 Mamo

 Oooo Mamo

 Śpij

Mamma, son tanto felice

perché ritorno da te.

La mia canzone ti dice

ch'è il più bel sogno per me!

Mamma son tanto felice

Viver lontano perché?

Mamma, solo per te la mia canzone vola,

mamma, sarai con me, tu non sarai più sola!

Quanto ti voglio bene!

Queste parole d'amore

che ti sospira il mio cuore

forse non s'usano più,

Mamma!

ma la canzone mia più bella sei tu!

Sei tu la vita

e per la vita non ti lascio mai più!

Mamma!

ma la canzone mia più bella sei tu!

Sei tu la vita

e per la vita non ti lascio mai più!

Mamma - mai più!

 Mamo, mamo, mamo, mamo,

 mamo, mamo, mamo, mamo,

 Mamo, nasza mamo, nasza droga mamo,

 nie bądź na nas taka zła

 że nasze dziewczyny, że nasze dziewczyny,

 że kochamy je aż tak.

 A że je kochamy, mamo, mamo, mamo,

 to ty o tym dobrze wiesz

 i wiesz też , że one i że także one

 nas kochają też.

 A ty tylko na nas krzyczysz, wciąż przestrzegasz nas,

 że na kochanie się w dziewczynach mamy jeszcze czas.

 Mamo, nasza mamo, nasza droga mamo

 nie bądź na nas taka zła

 że nasze dziewczyny, że nasze dziewczyny,

 że kochamy je aż tak.

Tato, tato, tato, masz kochany tato,

 szepnij mamie słówko to,

 że na to kochanie nie pomoże mamie,

 nie pomoże nawet złość.

 Bo my je kochamy, tato, tato, tato

 i ty o tym także wiesz

 i wiesz też , że one i że także one

 nas kochają też.

 A mama tylko na nas krzyczy, wciąż przestrzega nas,

 że na kochanie się w dziewczynach mamy jeszcze czas.

 Tato, tato, tato, nasz kochany tato,

 szepnij mamie słówka dwa,

 że na to kochanie, że na to kochanie

 przyszedł chyba czas,

 że na to kochanie, że na to kochanie

 przyszedł chyba czas

 Mamo, mamo, mamo, mamo /6x

Pamiętasz, jakeś się u kolan matki

Papierowymi bawił żołnierzami?

Jak wiatr przez okno wpadł i zmiótł ci wojsko,

A tyś zalewał się łez strumieniami?

Koiły wtedy troski twe dziecięce

Matczyne ręce.

A później, później, gdyś już był harcerzem,

Ileż to w domu było ambarasu,

Gdyś się sposobił do pierwszej wyprawy

W daleką drogę do bliskiego lasu...

Gładziły jasne włosy twe chłopięce

Matczyne ręce.

Ty nie wiedziałeś, że o los twój troski

Często matczysko biedne ze snu budzą.

Ty nie widziałeś, jak do krwi otarte

Dla ciebie, synu, ofiarnie się trudzą,

W ciągłych kłopotach i ciągłej udręce

Matczyne ręce.

One cię zawsze przygarniały czule,

Gdyś był w chorobie, smutku lub potrzebie,

One zło wszelkie od cię oddalały,

Aż na żołnierza wychowały ciebie,

W serdecznej trosce i codziennej męce

Matczyne ręce.

A dziś samotna tęskni stara matka

Za synem strojnym w mundur wymarzony.

Pamiętaj o niej, pisz często, serdecznie.

Niech otwierając twój list upragniony

Znajdą w nich jasną swych nadziei tęczę

Matczyne ręce.

A gdy, żołnierzu, na urlop przyjedziesz,

Jako dojrzały już dziś człowiek czynu,

I matka dłonie wyciągnie ku tobie —

Przytul je mocno do ust swoich, synu,

Ze czcią największą ucałuj w podzięce

Matczyne ręce.

Tylko tobie, mogłem oddać wszystko

i z twego spojrzenia tyle lat,

czytałem życia prawdę.

 Tylko tobie, mogłem wyznać wszystko.

 O pierwszej miłości wszystkich z nas wiedziałaś ty,nikt inny...

 Ty mi raz wskazałaś, moją pierwszą gwiazdę,

ty umiałaś poznać szyfry moich marzeń, pragnień, złudzeń.

 Dziś jeszcze widzę twoje mądre oczy i słyszę twój głos, zawsze czułe.

 Byłaś dla mnie, najwierniejszym przyjacielem, teraz już nic nie zostało mi.

 Gdzieś w sercu głęboko czuje ból, straciłem ciebie matko.2x

Najmilejsza w życiu jest mi Mama

ta moja Mama

ta Ukochana

która dla mnie tyle poświęciła

i wychowała

ja kocham Ją.

Ref. Nie płacz że już moja Mamo

otrzyj z oczu łzy

ja zostanę tu przy Tobie

przy mnie będziesz Ty

a gdy wspomnę, że nas Bóg rozdzieli

to serce boli, ze żalu drży.

2. Bóg ci zapłać Mamulko za wszystko

za Twoją miłość

za poświęcenie

Tyś klęczała nad moją kołyską

i za to teraz dziękuję Ci.

Ref. Nie płacz że już moja Mamo

otrzyj z oczu łzy

ja zostanę tu przy Tobie

przy mnie będziesz Ty

a gdy wspomnę, że nas Bóg rozdzieli

to serce boli, ze żalu drży.

3. Najmilejsza w życiu jest mi Mama

ta moja Mama

ta ukochana

która dla mnie tyle poświęciła

i wychowała

ja kocham Ją.

Ref. Nie płacz że już moja Mamo

otrzyj z oczu łzy

ja zostanę tu przy Tobie

przy mnie będziesz Ty

a gdy wspomnę, że nas Bóg rozdzieli

to serce boli, ze żalu drży.

Ref. Nie płacz że już moja Mamo

otrzyj z oczu łzy

ja zostanę tu przy Tobie

przy mnie będziesz Ty

a gdy wspomnę, że nas Bóg rozdzieli

to serce boli, ze żalu drży.

O Matce pieśń, to pieśń przez łzy, to pieśń bez słów

 To cały świat, dziecinnych lat, wskrzeszonych znów

 To Matko sny, że jesteś znów tak blisko

 Jak wówczas gdy klęczałaś nad kołyską

 Za serce twe i świętość warg i dobroć rąk

 Jak śpiewać pieśń u twoich nóg bym cicho kląkł

 I wybrałbym najświętsze z wszystkich słów i rzekłbym: Matko

 I zmilkłbym znów o tobie pieśń, to pieśń bez słów

 Przychodzą w życiu dni powodzi,

 Gdy wszystko zdradza nas i zawodzi

 Gdy pociąg szczęścia w dal odchodzi

 Gdy wraca zło do wiary twierdz

 Gdy grunt usuwa się jak kładka

 Jest wtedy ktoś kto trwa do ostatka

 Ktoś, kto nie umie zdradzić- Matka

 I serce jej, najczystsze z serc 

O Matce pieśń, to pieśń przez łzy, to pieśń bez słów

 To cały świat, dziecinnych lat, wskrzeszonych znów

 To Matko sny, że jesteś znów tak blisko

 Jak wówczas gdy klęczałaś nad kołyską

 Za serce twe i świętość warg i dobroć rąk

 Jak śpiewać pieśń u twoich nóg bym cicho kląkł

 I wybrałbym najświętsze z wszystkich słów i rzekłbym: Matko

 I zmilkłbym znów o tobie pieśń, to pieśń bez słów

Ona jedna dostrzegała

 w durnym świecie tym jakiś ład

 własną piersią dokarmiała

 oczy mlekiem zalewała

 Wychowała jak umiała

 a gdy wyjrzał już człek na świat

 wziął swój los w ręce dwie

 i nie w głowie mu było że

  Nie ma jak u mamy ciepły piec cichy kąt

 Nie ma jak u mamy kto nie wierzy robi błąd

 Nie ma jak u mamy cichy kąt ciepły piec

 Nie ma jak u mamy kto nie wierzy jego rzecz

 A tym czasem człeka trawił

 spać nie dawał mu taki mus

 żeby sadłem się nie dławić

 lecz choć trochę świat poprawić

nieraz w trakcie tej zabawy

 świeży na łbie zabolał guz

 człowiek jadł z okien kit

 lecz zanucić mu było wstyd

 Ref : Nie ma jak u mamy ...

 Te porywy te zapały

 jak świat światem się kończą tak

 że się wrabia człek pomału

 w ciepłą żonę stół z kryształem

 I ze szczęścia ogłupiały

 nie obejrzy się nawet jak

 w becie już ktoś się drze

 komu nawet nie w głowie że

 Ref : Nie ma jak u mamy ...

Moja Matko ja wiem, wiele nocy nie spałaś,

 Gdym opuszczał swój dom, aby iść w obcy świat.

 I na szczęście dalekie, skromny dar, lniany ręcznik mi dałaś,

 Haftowany przez ciebie i barwny jak kwiat.

 I na szczęście dalekie, skromny dar, lniany ręcznik mi dałaś,

 Haftowany przez ciebie wzorzysty i barwny jak kwiat.

 Na nim kwitną do dziś tulipany i wiśnie,

 Żywa wciąż zieleń łąk, śpiew słowika wśród bzów.

 I jedyny na świecie drogi mi, trochę smutny twój uśmiech.

 Nade wszystko kochane, twe oczy są tu.

 I jedyny na świecie drogi mi, trochę smutny twój uśmiech,

 Nade wszystko kochane, twe oczy błękitne są tu.

Gdy mi smutno i źle, idę w leśną gęstwinę,

 W szumie dębów i traw wspomnę te dawne dni.

 Na zwalonym przez burzę, starym pniu barwny ręcznik rozwinę,

 Wtedy wraca twa miłość i szczęście i łzy.

 Na zwalonym przez burzę, starym pniu barwny ręcznik rozwinę,

 Wtedy wraca twa miłość matczyna i szczęście i łzy.

 Wtedy wraca twa miłość matczyna i szczęście i łzy.

Рідна мати моя, Ти ночей не доспала

 І водила мене у поля край села.

 І в дорогу далеку, Ти мене на зорі проводжала

 І рушник вишиваний на щастя дала.

 І в дорогу далеку, Ти мене на зорі проводжала

 І рушник вишиваний на щастя, на долю дала.

 Хай на ньому цвіте росяниста доріжка

 І зелені луги, соловійні гаї,

 І Твоя незрадлива, материнська ласкава усмішка,

 І засмучені очі хороші Твої.

 І Твоя незрадлива, материнська ласкава усмішка,

 І засмучені очі хороші, блакитні Твої.

Я візьму той рушник, простелю наче долю.

 В тихім шелесті трав, щебетанні дібров.

 І на тим рушничкові оживе все знайоме до болю,

 І дитинство, і розлука, і вірна любов.

 І на тим рушничкові оживе все знайоме до болю,

 І дитинство, і розлука, і Твоя материнська любов.

Ah, maman

Si tu me voyais

Maman, maman

C'est dur d'être un homme

Tout le temps, tout le temps

J'aimerais tant

Redevenir ton petit enfant

Tu viendrais me bercer tout doucement

Car je dors plus

J'ai trop de soucis

Trop d'embêtements

Alors je pense à toi, maman

Tu te rappelles, maman

Tout ce que je devais faire

Quand je serais grand

Tu voulais que je sois

Ingénieur, savant, président

J'ai tout fait pourtant

Pour sortir du rang

Mais ça poussait tellement

Que je me suis retrouvé côté perdant

Ah, maman

Si tu me voyais

Maman, maman

C'est dur d'être un homme

Tout le temps, tout le temps

J'aimerais tant

Redevenir ton petit enfant

Tu viendrais me bercer tout doucement

C'est vrai

Qu'à mon âge

Ce sont des choses qu'un homme ne dit plus

Mais quel est le bon langage

Quand on se sent comme un chien perdu

Être un homme, d'accord

Mais t'as beau jouer les forts

Quand la vie te mord

C'est bon de penser

Au joli temps d'alors

Ah, maman

Si tu me voyais

Maman, maman

C'est dur d'être un homme

Tout le temps, tout le temps

J'aimerais tant

Redevenir ton petit enfant

Tu viendrais me bercer tout doucement

Mais maman

C'est vrai que je t'écris pas bien souvent

Et je voudrais pas que tu te fasses de mauvais sang

C'est pourquoi tu pourras dire, maman, maman

Que tout va bien pour moi évidemment

Żyjemy wśród zamętu i braku sentymentu

 Tu sztuczny śmiech, tam znów sztuczne łzy

 Obłuda, fałsz - to są życia gry

 Miłości szczerej nie ma, epoka kłamstw, krzywd i mąk

 Nikt nie jest sobą, czas rządzi tobą,

 Okrutna obojętność w krąg

Jedynie serce matki uczuciem zawsze tchnie

 Jedynie serce Matki o wszystkim dobrze wie

 Dać trochę ciepła umie i każdy ból zrozumie

 A gdy przestaje dla nas bić, tak ciężko, ciężko żyć

To Ty Mamo moja żywa kołysko

 byłaś bliżej niż blisko

 to serdeczne wołanie,

 twoje ciche śpiewanie

 było pierwszym kochaniem...

 To Ty Mamo siadłaś

 okno otwarłaś

 łzę mi pierwszą wytarłaś

 gdy krzyczałem że żyje

 że mam serce że płaczę

 że cię mogę zobaczyć...

Mamo świat się do mnie śmieje ze wszystkimi stworzeniami

 co chcą ze mną podziękować piosenkami

 swoim mamom, że po prostu mogą śpiewać mogą żyć...

Dlaczego biedronka jest mała?

 Czy może być morze bez dna?

 Czy każda królewna ma pałac?

 I czy on jest ze szkła?

 Dlaczego raz jestem nieśmiała?

 A potem to brykam aż wstyd?

 Co powie Tata? Co powie Tata?

 Co Tata mi powie, co na to odpowie mi dziś?

 Co powie Tata? Co powie Tata?

 Czy znów się wykręci czy dziecko zniechęci - nie!

Skąd wzięły się mrówki w słoiku?

 Czy lepiej mieć kota czy psa?

 Dlaczego wciąż mówią bądźˇ cicho?

 Przecież głos mam i ja.

 Czy można pokochać ślimaka?

 Skąd wzięły się burze i mgły?

 Co powie Tata? Co powie Tata?

 Co Tata mi powie, co na to odpowie mi dziś?

 Co powie Tata? Co powie Tata?

 Czy znów się wykręci, czy dziecko zniechęci?

 On śpi!

 On śpi!

 On śpi!