Cechy „państw w państwie” (PwP)

CECHA PwP

OBJAW PwP

JAK DZIAŁA PwP

01

Racja przysługująca

Dowolne procedury zawsze skończą się na przyznaniu racji PwP

Dowolna sprawa „mielona” w PwP zmierza do konkluzji, w której PwP jest albo rozjemcą ostatecznym, albo decydentem, albo ma „pierwszeństwo”

02

Dupochrony

PwP i jego podopiecznych nie ima się żadna wina i kara

Cokolwiek z udziałem PwP jest wadliwe, skutkuje złem – jest wynikiem działania czynników zewnętrznych, np. złych przepisów, czyjegoś zaniechania, czyjejś złej interpretacji lub orientacji

03

Obejścia

Błędy popełnione przez PwP – nie są błędami PwP

Choć „normalnie” błędy skutkują koniecznością poprawy błędu, naprawy szkody, poniesieniem odpowiedzialności, pogodzeniem się ze skutkiem – PwP na wszystko ma odpowiedź: działaliśmy prawidłowo, w dopuszczalnych ramach, nie ma sprawy

04

Podwójna epistema

Sztance i formułki sobie, a życie nas uczy po swojemu

Prawem nazywa się zarówno nakazy i zakazy (wolno-zabronione), normy, standardy – jak też procedury i algorytmy: te ostatnie są narzędziem w ręku PwP, kiedy „przeciwnik” widzi oczywisty błąd i winę PwP

05

Samoocena kryje ocenę

Prawo powszechne stosuje się dopiero po samoocenie PwP

PwP ma własne procedury karno-dyscyplinarne, które prawem kaduka wyłączają podległość np. sądom powszechnym tego, co „musi” być osądzone siłami wewnętrznymi

06

Znikoma wrażliwość społeczna

Sprawy zwykłych ludzi stoją w PwP „ostatnie w kolejce”

Nawet jeśli sprawa w PwP wszczęta jest przez „zwykłych ludzi” – jej wynikiem jest przede wszystkim korzyść PwP, „zwyklak” ewentualnie też skorzysta, choć nie zawsze, nawet jeśli sprawa zakończy się „pomyślnie”

07

Samozadaniowość

PwP jest zawsze „autokefaliczne”

Nawet jeśli powstaje jakieś prawo (ustawa, dekret, rozporządzenie) regulujące PwP – to jego wynikiem okaże się kolejny przywilej, prerogatywa, immunitet PwP, choćby intencja ustawodawcy była odwrotna

08

Majątek klauzurowy

Wielki majątek, wyłączony z powszechnego dostępu

Ważną cechą PwP jest dyspozycja na „wieczną wyłączność” olbrzymim majątkiem (najczęściej infrastrukturalnym”, jeśli udostępnianym „obcym” – to na drakońskich warunkach i nigdy nie w pełni

09

Parabudżety

Podmiotowe i zadaniowe odpisy powszechne

W powszechnie obowiązującym „systemie budżetowym” są zainstalowane „imienne mechanizmy” skierowujące strumienie odpisów, podatków czy opłat albo akcyz ku konkretnym PwP, co oznacza, że PwP gospodarzą „na swoim”

10

Uprawnienia inwigilacyjne

Prawo do odrębnego, wyłącznego gromadzenia danych wrażliwych

Dla ułatwienia „codziennej działalności” (np. usługi dla ludności, bezpieczeństwo transakcji, bezpieczeństwo publiczne, statystyka) PwP ma specjalne uprawnienie do gromadzenia danych o ludziach i ich konstelacjach, nawet wbrew ich woli, nawet jeśli nie mają „interesów” u PwP

11

Rangi

Ściśle hierarchiczna struktura stanowisk z pakietem praw, przywilejów, obowiązków i immunitetów

Prezentowana „na zewnątrz” oficjalna struktura może, ale nie musi pokrywać się z rzeczywistym podziałem wpływów i możliwości poszczególnych osób, które swoją PwP-MOC czerpią z odrębnych niejawnych ustaleń poza kontrolą i poza jawnością

12

Kościec obrośnięty

Struktury PwP są obrośnięte „kiściami geszefciarskimi”

Każda ranga rzeczywista (niekoniecznie zbieżna z formalną) – to przyzwolenie na wyłączne zarządzanie „zblatowanymi” koloniami biznesowo-geszefciarskimi (nie zawsze komercyjnymi) _ zmiana kadrowa przebudowuje te kiście, a konkursy i przetargi – to atrapa

13

Poza kontrolą

Nie ma takiej „demokratycznej” formuły, która jest w stanie dać „poliszynelowi” rzeczywistą orientację w sprawach PwP

Obok tupeciarsko-bezczelnych barier dla kontroli i przepływu informacji (np. tajemnica służbowa, biznesowa, państwowa) – istnieją niezliczone sposoby „mimikry informacyjnej”, co oznacza, że nawet oficjalno-formalne kontrole nie są w stanie dotrzeć do sedna kontrolowanego tematu

14

Ustrój feudalno-patrymonialny

Patrymonializm (uzależnienie relacji służbowych od relacji osobistych) jest „obowiązujący” w PwP

PwP nierzadko są „personalizowane”, wizerunkowo wiązane z konkretnym nazwiskiem, ale nawet jeśli nie – to w ramach hierarchii przełożony jest powiernikiem, ojcem i matką podwładnego, głównym redaktorem jego kariery w PwP i losu w ogóle

15

Kotwice międzynarodowe

Przepływy mocy i interwencje

Dla rozmaitych wzniosłych przyczyn krajowe, a nawet lokalne PwP jednoczą swoje siły w federacjach międzynarodowych, co pozwala „wymieniać dobre praktyki”, a w chwilach kryzysowych uciec się „pod opiekę” społeczności międzynarodowej

16

Abonamentowy haracz

„Obowiązujące świadczenia” generowane przez PwP

Niezależnie od zasilania parabudżetowego (systemowego) – PwP mają uprawnienie do zawierania umów natury komercyjnej, a spośród nich najczęściej stosuje się stałe opłaty za usługę „na rzecz ludności lub przedsiębiorczości”, pozorną od początku lub z czasem

17

Pogarda dla niewtajemniczonych

Podmioty „uwikłane w relacje” nie są równe

W kontaktach z PwP wszyscy „spoza” PwP są zaledwie „gośćmi, stronami, petentami, płatnikami, natrętami, karmą, ofiarami” PwP, ich głos liczy się dopiero, kiedy jest zespolony, „zorganizowany”

18

Hermetyczny język

Słownictwo i formułowanie dokumentów odbiegają od zrozumiałej potoczności

Nie tylko środowiskowo-towarzyski żargon, ale też oficjalnie obowiązujące, precyzyjnie zdefiniowane pojęcia obowiązkowo używane w działaniu – izolują „swoich” od „obcych”

19

Apanaże

Kapitałowe dyskontowanie przynależności środowiskowej

Gwarantowane wynagrodzenie dalece wyprzedzające „średnią przyzwoitości”, liczne immunitety, nietykalność „służbowa”, krótszy limit wymagalnych lat pracy, niezbywalne dochody podczas przerw i na emeryturze, pierwszeństwo w dostępie do rozmaitych „rzadkich” dóbr i usług

20

Nadczłowieczeństwo elit

Etos nadludzki

Zespolone środowisko PwP jest wychowywane przez swój establishment w poczuciu własnej nadludzkości (kastowości) oraz w etosie ponadhistorycznej misji, tak też występuje wobec „zewnętrza”. Elementem takiej narracji jest domniemana „niezastępowalność” elity PwP